4 mei was de kick off van onze trip naar California en omstreken. Om 11.00 uur vliegen, dus lekker op tijd naar Schiphol! Bij het inchecken begon de oplettende grondsteward spontaan voor Joni te zingen, die was namelijk jarig! Joni was scherp genoeg om te vragen of we als kadootje business class mochten vliegen. Helaas zat dat er niet in, maar wel Economy Plus, wat inhoudt Economy met wat extra beenruimte. Dus toch nog een goede deal! De vluchten en de overstap verliepen soepeltjes, dus we kwamen precies op schema aan in L.A. Onze bagage kwam ook netjes aan (altijd weer spannend!), dus vervolgens met een busje naar het autoverhuurbedrijf. Daar mochten we een “compact” car uitzoeken… Nou, het begrip compact blijkt behoorlijk rekbaar! Dat zijn geen Fiat Panda’s hier! We hebben een heuse “all-American” Chevrolet uitgezocht en dachten te kunnen vertrekken. Alleen geen idee hoe dat werkt: rijden met een automaat! Na enige uitleg (en wat complimentjes omdat wij gewend zijn aan “driving stick”, oftewel zelf schakelen) konden we los. Dat was nog wel ff wennen, maar inmiddels voelt het al best oké. Het wordt straks thuis weer wennen om zelf te schakelen, waarschijnlijk… Vervolgens op naar het hotel. Dat zag er goed uit! Gigantische lobby (tikje ouderwets, maar oke), ruime kamers, van alle gemakken voorzien, heerlijk bed, wat wil een mens nog meer? Iets te drinken zou wel lekker zijn, maar er is nou net geen minibar… Bij het tankstation tegenover het hotel dachten we wel even wat te drinken te halen. Een colaatje is ook geen probleem, maar een pilsje heeft wat meer voeten in aarde. We zijn immers in Amerika! Vanaf je 21e mag je alcohol kopen, maar tot je 35e moet je je identificeren! Dat feest ging dus mooi niet door. Uiteindelijk zijn we dus lekker vroeg naar bed gegaan, want we waren bekaf: het was een lange dag. Onze 4 mei heeft 9 uur langer geduurd dan die van jullie, dus we hadden het om 22.00 uur hier wel gezien: bij jullie was het toen 5 uur ’s ochtends! Dankzij het tijdverschil waren we weer lekker vroeg wakker: 6.30 uur... Eerste wat we op tv zagen, was het breaking news van vandaag: Paris Hilton moet de bak in. Daar was heel Amerika vandaag van in de ban! Maar goed, wij waren toch wakker, ideaal om lekker op tijd op pad te gaan! Dus vandaag al heel wat gezien van LA. We zijn naar Hollywood gereden, naar de Walk of fame, om precies te zijn. Vervolgens zijn we naar Beverly Hills gereden. Rondgelopen op Rodeo Drive (echt winkelen pastte niet bepaald binnen het budget) en door de woonwijken aldaar gereden. Zo kwamen we vervolgens in Bel Air terecht, dé villawijk in de Hollywood-hills. Jammer dat die gigantische villa’s daar niet echt zichtbaar waren, door al het hekwerk en bebossing die ervoor staat. Maar toch cool om daar rond te rijden en ‘in het echt’ te zien! Next stop was Santa Monica, aan de kust. Helaas was het nog niet warm genoeg om even lekker te gaan liggen bakken. Vooral de wind verpestte het… Daarom zijn we alleen de pier opgegaan, hebben we lekker gegeten en een strandwandeling gemaakt. Hierna zijn we door gereden naar Venice, ook een wijk aan het strand, gesticht in 1905. De zoon van een rijke tabaksproducent creeerde dit als een amusementspark, compleet met grachten en “Venetiaanse” gondels. Dat is nu allemaal verdwenen, op een klein deel van de grachten na. Nu stikt het er van de winkeltjes, eettentjes, en allerhande extravagante types. Leuke afsluiting dus van ons eerste dagje vakantie. Morgen gaan we onze roadtrip beginnen, eerste stop wordt Pismo Beach! Tot dan!